array(1) { [0]=> string(4) "test" } Testarray(1) { [0]=> string(4) "test" } Test ՄԱԳԱՂԱԹ.AM » Մշակույթ

«Իմ Վարդան Մամիկոնյանը». Երվանդ Քոչար

(հատվածաբար) Քոչարի «Վարդան Մամիկոնյան» արձանը բուռն հետաքրքրությունների և վեճերի առիթ տվեց: Եղան նրա ինքնատիպությամբ հիացած մարդիկ, եղան նաև կերպարի գեղարվեստական լուծման հետ չհամաձայնող մոտեցումներ: Քոչարը շատ էր սիրում իր այդ ստեղծագործությունը: Ես ձայներիզից գրի եմ առել ն...

Ալեհեր լեռը չի աղմկում իր մասին

ՄԵՍՐՈՊԸ Որտե՞ղ կարող էր լինել Մեսրոպ Մաշտոցի քանդակը` եթե ոչ Մատենադարանի տարածքում: Մաշտոցն իր սանի հետ: Իսկ իմ երևակայությունը այս պատկերն է արթնացնում… Պատանի երեց-գրչի ու ծերունու դեմքերը մերթ ընդ մեթ երևակում է մոմի առկայծող լույսը: Պատանին շոյում է ծերունու ձեռքով արտագրված...

« Մենք համբերությամբ նորից սպասեցինք՝ լուռ, ընկճված այդ անհողդողդ բթության ցեմենտե պատի առջև». Անրի Վերնոյ

Աննա մորաքույրը ներկայացրեց իր գլուխգործոցը։ Ալյումինե ձվաձև սինիի կենտրոնում տեղ էր գրավել ոչխարի ազդրը՝ շրջապատված պոմիդորի, դդմիկի, կարտոֆիլի շերտերով, որոնց վրա կարագի փոքրիկ կտորներ էին դրված։ Այս զարդարուն ցուցադրությունը գոռոզ տեսք ուներ և նշանավորում էր մե...

«Ես կովբոյ եմ, հնդկացի եւ յուպիտեր: Սերում եմ շումերներից». հարցազրույց Ռուբեն Նաքյանի հետ

Ամերիկահայ նշանավոր քանդակագործ Ռուբեն Նաքյանի հետ ստորեւ թարգմանաբար ներկայացվող հարցազրույցը տեղի է ունեցել 27 տարի առաջ՝ 1979-ի հունվարի 11-ին Դետրոյթում (ԱՄՆ) «ՀԱՐՔ» հայկական մշակութային ժառանգության ձայնագրման ստուդիայում: Անտիպ է: Հարցազրույցն անց են կաց...

Ազգասեր

Հասարակ կերպով կահավորված մի սենյակ է. նրա գլխավոր զարդարանքը կացուցանում են՝ «Ոգի Հայաստանի» պատկերը, որ կախված է աշխատության գրասեղանի հանդեպ, նրա մի կողմում Վարդանի, մյուս կողմում Ներսես Ե-րդի պատկերները, փոքր-ինչ հեռու պատի վրա ամրացրած է Կիպերտի աշխարհացույցը, ուր կա...

Համաշխարհային կինոարվեստի հայ ասպետը. Ռուբեն Մամուլյան

 Թիֆլիսցի երևելի բանկիր Զաքար Մամուլյանի Ռուբեն որդին թվում է պիտի նախընտրեր փափուկ, անխռով, երջանիկ կյանքի հեռանկարը: Բանկիր հայրը երազում էր որդուն ճարտարագետ տեսնել: Բայց ի վերուստ տրված խաչից չես փախչի, և Ռուբեն Մամուլյանը ընտրելու էր մի ճանապարհ, որն անվերջորեն անցնելու ...

Մահը

1 Մահն ինձ այցելեց հենց նույն կիրակի: Այլ բան չկարծեք… Հրավերն՝ իմն էր: Խոսելու բան կար, նաև անհարկի Խնդրո առարկան՝ ոչ հին, ոչ՝ նոր էր: Ուշ ժամին մեկ էլ դուռը բախեցին, Շեմին հայտնվեց ինչ-որ անծանոթ. Զարմացա: Ո՞վ է այս տարաժամն, Ցցվել իմ շեմին… Ավե՞տ է, թե՞ բոթ…...

Ամսի տասնութից սկսած գործարաններն ու պահեստները լցվեցին հարյուրավոր առնետների դիակներով

Սկիզբը՝ «Ժանտախտը». Ալբեր Քամյու Մոտավորապես այս ժամանակաշրջանում էր, որ մեր համաքաղաքացիներն սկսեցին մտահոգվել, որովհետև ամսի տասնութից սկսած գործարաններն ու պահեստները լցվեցին հարյուրավոր առնետների դիակներով: Որոշ դեպքերում ստիպված էին սպանել անասուններին, որոնց հոգևարքը երկա...

«Մաքրությունը բուրմունք ունի». Անրի Վերնոյ

 Արևի մուտքը դեպի մեր սենյակ արգելված էր փոշու բազմաթիվ շերտերից ու ճանճերի ծերտերից անթափանց դարձած ապակիների պատճառով։ Անձրևը այդ ամենը շաղախել դարձրել էր ապակիներին կպած ու չորացած լափ։ Սենյակի մյուս մասը նույնպես, ինչպես երևում էր, ավելի ու խոզանակի երես չէր տեսել։ Անհրաժեշ...

Արամ Պետրոսեան. «Չարենց»

Իմ պէս տղայ էր… մի քիչ կամակոր… ներսում լոյս ունէր… կապոյտ… ծիրանի ծիր անծիր… եւ արեան կարմիրն էր բո՛րբ կաթում նրա գրչածայրից… Նաիրեան երազներ էր հեղում տեղին-անտեղին՝ վարանոտ հայեացքի ծայրով խե՛թ նայելով իր սերմանած բառուբանի տիտանական աճին… Չմարսուած օրերի դառը թուքը մատն...

serdivan escort adapazarı escort odunpazarı escort