Դավիթ Վանյան. Այնպես է անձրևում, ոսկրաթաց և ուժգին
Այնպես է անձրևում, ոսկրաթաց և ուժգին, Որ վերջին լուցկին է թրջվել իմ գրպանում, Մրսու՞մ ես, սիրելիս, եկ գրկեմ քեզ կրկին, Ու խմեմ կաթիլներն անձրևի քո գրկում: Հովազի թռիչքով՝ ժամանակն անխնա, Տալիս է մեր հոգուն կորստյան սպիներ, Դե, մահն էլ անողոք, դեսպանն է նրա, Անտեղի հայտն...
Posted On 15 Օգս 2022