array(1) { [0]=> string(4) "test" } Testarray(1) { [0]=> string(4) "test" } Test ՄԱԳԱՂԱԹ.AM » Արձակ

Արմեն Մարտիրոսյան. «Անին իմ ճակատագրական պանդխտության վերջնակետն է»

Քարը մաշվել էր Փալիկի խոհերի անսովօր ծանրությունից: Գրիչը երախտապարտ հայացքով նայեց մտածումների այրոցքին դիմացող իր մարմնին: Նա քարից ամուր էր: Աստնվորի կյանքը, անձրևը, քամին ու ճանապարհի փոշին ծեծել ու հողմահարել էին նրան մինչև վերջ, և նա, ոսկոր ու կաշի, մնացել էր այ...

Թուրքիա

Փոքր Ասիո սովը տակավին սարսափելի կոտորածներ է անում, ձմեռվա վրա հասնելը մի երկրորդ դժբախտության պատճառ եղավ ժողովրդին, ճանապարհների հաղորդակցությունները դժվարացան և խեղճ սովատանջները զրկվեցան դրսից շուտափույթ կերպով պաշարներ ստանալուց: Ամեն կողմից բարեգործականօժանդակություննե...

«Ժանտախտը». Ալբեր Քամյու

Սկիզբը` այստեղ Ապրիլի տասնվեցի առավոտյան բժիշկ Բեռնար Ռիեն իր բնակարանից դուրս եկավ: Սանդղագլխի վրա նրա ոտքը դեմ առավ մի սատկած առնետի: Նշանակություն չտալով՝ ոտքով մի կողմ հրեց այն և սանդուղքից ցած իջավ: Բայց փողոցում մտածելով, թե առնետը որտեղի՞ց կարող էր հայտնվել...

«Մնջախաղի դերասանի նման հայրս շարժուձևով բառեր էր քանդակում». Անրի Վերնոյ

Ինչպես մեր ճանապարհը գտնելու համար, այնպես էլ մեր աոաջին, անհրաժեշտ գնումները կատարելիս, բառերի բացը լրացրին ձեռք ու ոտքի շարժումները։ Հայրս շատ արտահայտիչ շարժուձև ուներ, որոնք հնարավորին չափով վերցված էին կյանքից։ Տնտեսական ապրանքների խանութում նա սեղմված բռունցքը գետնին քսելով...

Շիրվանզադե. «Բոլոր շովինիստներին»

Ձեզ ենք ներկայացնում Շիրվանզադեի «Բոլոր շովինիստներին» հոդվածը: Ազգամոլության սկզբունքը մարդկային տեսակետից ոչ ազնիվ է և ոչ խելացի Մարդիկ, որ ձգտում են իրանց հայրենիքի երջանկությունը հաստատել մի ուրիշ ազգի կործանման կամ թշվառության վրա,ոչնչով չեն տարբերվում մեծ ճանապարհ...

«Որպես զավակ ես սիրված ու փայփայված էի». Շիրվանզադե

Սկիզբը` «Նա ինքը թեև անգրագետ էր, բայց հասկանում էր ուսման արժեքը». Շիրվանզադեն` մոր մասին Մի քանի ամիս անցած՝ հայրս վերադարձավ Ղուբայից, ուր նա լինում էր տարվա մեծ մասը: Նա, իհարկե, բարկացավ ինձ վրա,երբ մայրս հաղորդեց նրան իմ հանդուգն արարքի մասին, բայց ոչ այնչափ, որչափ կարծու...

«Մայրիկիս զգեստի վրա դեռ կար յոթ կոճակ, որ պատվարի պես կանգնած էին անորոշ ապագային դեմ-հանդիման». Անրի Վերնոյ

Ինչպես բոլոր փողոցները, մեր հասցեի փողոցը նույնպես սկսվում էր 1 համարով։ Նորից բավական քայլեցինք, մինչև հասանք 109 համարին։ Երբ հայրս ուսի շարժումով շալակի բեռն իջեցրեց մի դարպասի մոտ, հասկացա, որ տեղ ենք հասել։ Մայրիկս ուշադիր կարդաց պատուհաններից մեկին փակցված ստվարաթղթի վրայ...

Վահան Թոթովենց. «Ներման աղոթքը»

Երբ դեռ մանուկ էի՝ շատ եկեղեցասեր ու ջերմեռանդ էի։ Իմ քրիստոնյա և աստվածավախ մայրս այնպես դաստիարակած էր։ Գիշեր ու ցորեկ զրուցած էր ինձ՝ կապույտը ցուցնելով։ — Վերը, ամպերու ետին, ճիշտ աստղերուն քովիկը, Աստված կա, որ մեզ կը դիտե, ինչ որ ընենք և զրուցենք՝ կը տեսնե և կը լսե. ա...

«Պարոն Գալիլեյը պատրաստ սպասում էր հարմար պահի, որ ինձնից խլեր մանկական երազներս և ինձ տաներ ճշմարտության ուղիներով». Անրի Վերնոյ

Մարդու մատները վերցրին հորս գեղեցիկ ոսկեդրամը և նոր կնքված անձնագրերը մեկնեցին հորս: Կառչելով գրասեղանի եզրից, որ սրահը բաժանում էր երկու մասի, ասես թույլ չտալով անջրպետն անցնել, ես թաթերիս ծայրին բարձրացած նայում էի սեղանի ողորկ մակերեսին, որտեղից անհետացել էր դր...

«Եվ ես մնացի ինքս ինձ հետ` մեկուսացման սենյակում». Եղիշե Չարենց

Սկիզբը` «1926 թ. սեպտեմբերի 5-ի գիշերը, ժամը 12-ին, քրեական բավականին ծանր մի հանցանքի համար ես ձերբակալվեցի». Եղիշե Չարենց — Դեպի ձա՜խ, — կարգադրեց միլիցիապետը, և մենք շուռ եկանք դեպի ձախ և մտանք Ուղղիչ Տան հիվանդանոցը, ուր ինձ հատկացվեց այսպես կոչված «մեկուսաց...

serdivan escort adapazarı escort odunpazarı escort