ՀԱՍՄԻԿ ՍԱՐԳՍՅԱՆ. Ճյուղի պես կելնեմ վերև
Ճյուղի պես կելնեմ վերև, Ինձ ճամփա այստեղ չկա, Իմ Հայրն էր՝ ցավով գնաց, Շիվերով նրան հասնեմ: * Ոչինչ, որ եզրին թողած Լավ տաշած մի քար մնաց, Կհենվի Խաչյալը ինձ, Երբ ճամփին խորհի դադրած: * Խառնիխուռն ճառ են կոչվում Օրերիս կռինչ ու կանչ, Լռությամբ ասվող բառին Էլ ականջ դնող չկա: * Ունայնի խորշում մոլորված՝ Ամբոխն է հավերժ դեգերում, Ես վաղուց՝ նրանից զատ, Ես վաղու՜ց՝ մտքով Վերևում: Հունիս 11, 201...
Posted On 02 Հնս 2022