Նրան կոչում էին Արեւելքի Տոսկանինի
«Իսկ ես արդեն գիտեի, որ հայ եմ: Օր մը դպրոցին բակը նստած էի: Այդ պզտիկ Օհանը եկավ քովս, գիրք մը բացավ, ինծի ըսավ՝ անշուշտ արաբերեն. -Նայեցեք, պարոն, ասիկա հայերեն գիրք է: Մեր գիրերն են, կարդա՞մ: Մեղքս ի՞նչ պահեմ՝ ես տղային ըսի. -Դուն գնա դասերդ սորվե: Բայց հետո սկսա մտածել՝ ես ինչո՞ւ հայերեն չգիտնամ, քանի որ հայ եմ: Մեր տունը հայկական վանքին մոտ էր: Օր մը, երբ տուն կերթայի, ինծի աբեղա մը մոտեցավ եւ ըսավ.- Լսած ենք, որ դուն հայ ես եւ երաժիշտ: Մեր ժառանգավորաց վարժարան...
Posted On 07 Սպտ 2022