ԻՄ ՀՈՂ ՈՒ ՀԱՅՐԵՆԻՈՏ ՀԻՇՈՂՈՒԹՅՈՒՆԸ
Եղել է։ Դպրոցը քար ու քռեճոտ բարձունքի վրա էր։ Դպրոցից էն կողմ նրանց գյուղն էր։ Տատիս ասած՝ ամեն Աստծո տված օր քռեճոտ, փոշեկոլոլ ճամփանման արահետով 8-9 հայ երեխաներ բարձրանում, թրքաշունչ օդում ԱՅԲ, ԲԵՆ, ԳԻՄ… էին հնչեցնում և ճանաչում իմաստնությունն ու խրատը, սովորում խոսքը հանճարների։․․․․Եվ ապրում էր հիշողությունը նախնյաց։ Եվ հողը ՀԱՅՐԵՆԻ էր։Գերերևույթական իրողություն է հողի հիշողությունը։ Հողը երբեք չի դադարում ՀԱՅՐԵՆԻ լինելուց։ Հողի վրա ապրողին կարող ես ոչնչացնել,...
Posted On 17 Դկտ 2023