Previous Story
Ասույթներ. Որքա՜ն սերեր ատելություն դարձան…
Ասույթներ
Նախընտրական մրցարշավից առայժմ հետևյալն եմ պարզել. գեղեցիկ խոստումներով ընտրաձայն մուրալն ավելի պատվաբեր է, քան թունավոր սադրանքներով ու զազրանքներով մթնոլորտ աղտոտելը։ Ախր հիմա էլ, հետո էլ և միշտ բոլորս նույն օդն ենք շնչելու։ Մեր ջինջ ու շնկշնկան, զովասուն ու կենարար հայկական լեռնային օդը։
♦♦♦
Ընդունված է կանանց պարզամիտ դատողություններին ներողամտորեն վերաբերվել, ի վերջո` կին հանճարներ չեն լինում։ Բայց երբ տղամարդիկ են միաբջիջ դատողություններ անում` ուզում ես գոռալ` այ ջրիմուռներ, ջրից մի քիչ դուրս նայեք։
♦♦♦
Փուչ գաղափարները թեև փուչ գլուխներում են ծնվում, սակայն ունակ են զանգվածներին դիվադադար անել։
♦♦♦
Որքան առարկան փոքր է` այնքան անտեսանելի է և աննշան։ Որքան մարդը փոքր է` այնքան
վտանգավոր է և կործանարար։
♦♦♦
Փող է նաև մանրադրամը։
Մանր մարդը ոչ մի տեղ ու ոչ մի ժամանակ մարդ չէ։
♦♦♦
Բարեկամներիդ խորհուրդներն ուշադիր լսիր, բայց կատարիր այն մեկը, որն ի սկզբանե սրտիդ մեջ էր։
♦♦♦
Մի ձեռքը ծափ չի տալիս, հակառակ դրան` հազարներին կարող է ստիպել ծափահարել։
♦♦♦
Անտիպ գրքերի առատության մեջ մխիթարություն է հեղինակների թախծոտ համախոհությունը։
♦♦♦
Որքա՜ն սերեր ատելություն դարձան…
Գոնե մեկի ատելությունից սեր չծնվեց։
♦♦♦
Տաճար է նաև հոգին, եթե աղոթքով է բուրում։
♦♦♦
Ամեն պատուհան լուսամուտ չէ։ Ամեն լուսամուտ հույս է։
♦♦♦
Կարծում ես ստվերդ քեզ չի՞ լքի… Հապա փորձիր ամեն ինչին անձիդ բարձունքից նայել։
Հրաչուհի Փալանդուզյան
