Previous Story
ԳՈՌ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ. ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Posted On 28 Հնվ 2022
Comment: 0
Գոռ Հարությունյանը ծնվել է Երևանում 1986 թ. հունիսի 6-ին: 2003-ին ավարտել է Երևանի Խաչատուր Սամուելյանի անվան թիվ 47 միջնակարգ դպրոցը: 2004-06 թթ. ծառայել է հայ-ռուսական սահմանապահ զորքերում: 2006-08 թթ/ սովորել է Նիկոլ Գալանտերյանի անվան բեմարվեստի մանկավարժական համալսարանի կրթամշակութային հիմնարկների կառավարում ֆակուլտետում: 2013-ին ավարտել է ԵՊՀ-ի հայ բանասիրության ֆակուլտետի բակալավրիատը: 2009/10 ուստարում ԵՊՀ Ուսանողական գիտական ընկերության կողմից ճանաչվել է ֆակուլտետի լավագույն ուսանող: 2011/12 ուստարում ֆակուլտետում կազմակերպված հեղինակային ստեղծագործության մրցույթում զբաղեցրել է առաջին տեղը: 2008-10 թթ. աշխատակցել է «Իրավունք de facto» («Իրատես de facto»), «Կանչ» թերթերին: 2011 թ., որպես երիտասարդ բանաստեղծ, ներկայացվել է Հայաստանի ռադիոյի «Գիրք ճանապարհի», «ԼյունՍե» ռադիոհաղորդումներով: Նրա բանաստեղծությունները տպագրվել են «Բանասեր», «Ժամանակի միտք», Ազգային գրադարանի «Հոգևոր հայրենիք» թերթերում, ՀԳՄ Լոռու մարզային բաժանմունքի «Երկունք» պարբերաթերթում, «Մեգապոլիս» ամսագրում, «Բագին» հանդեսում, «Մուգ կապույտ վառ կարմիր», «17 անուն» գրական տարեգրքերում: Հանդես է գալիս նաև հրապարակախոսական, գրականագիտական հոդվածներով: 2012 թ. հունիսից աշխատում է Հայաստանի ազգային գրադարանում որպես խմբագիր, «Հոգևոր հայրենիք» ամսաթերթի խմբագրական խորհրդի անդամ է: Վարում է նույն թերթի «Գրական էջ»-ը:
2015-ին ավատել է նույն բուհի բանասիրական ֆակուլտետի մագիստրատուրան: Վարել է նույն թերթի «Գրական էջը»: 2018/20 ուս. տարիներում հայոց լեզու և հայ գրականություն է դասավանդել «Երևակ» կրթահամալիրում: Հրատարակել է «Կոլապս», «Միջանկյալ զրույց» բանաստեղծական ժողովածուները: Այժմ հրատարակության է պատրաստում «Սիմվոլական» և «Համազարկո՜վ, կրա՛կ» բանաստեղծական ժողովածուները:
Ներկայացնում ենք Գոռ Հարությունյանի «Սիմվոլական» բանաստեղծությունների շարքը հատվածաբար…
Սիմվոլական
1
Մի քայլ առաջ
ու մի քայլ ետ՝
վիհ է, անդունդ ու ձոր,
աջակողմում մի արահետ՝
մուտքին երեք խնձոր…
Մի քայլ առաջ
ու մի քայլ ետ՝
փլված վեմ ու Տաճար,
փոշում կորած մի արահետ՝
խորքում կանգուն Կաճառ…
Մի քայլ առաջ
ու մի քայլ ետ՝
հավատամք է կորչում,
վերջանում է մի արահետ.
Գողգոթա են կոչում…
Մի քայլ առաջ
ու մի քայլ ետ՝
անհամբարձում գիշեր,
անհետացած մի արահետ
հարություն է հուշել…
Սիմվոլական
2
Արտասուքը և ծիծաղը
ճամփաբաժան չունեն,
մեկը՝ քաղցր, մյուսը՝ դառը,
նույն երակն ու հունն են…
Խառնվում են գորշ օրերում
արյուն, ծիծաղ, արցունք,
փուչ հուշեր են մեզ օրորում
ու մի մաշող հարցմունք…
Մեր ծննունդից մինչև վախճան
այս նույն միտքն է տանջում՝
(մենք հերոս ենք ու դավաճան),
ո՞վ է դատում մահճում…
Եվ դատողը ի՞նչ տեսք ունի,
մորուք ունի՞ արդյոք,
որ բազմել է իր անհունին՝
միտք է խորհում խելոք…
Իսկ չի երգո՞ւմ նա Անտունի,
որ ընթացքն է էսպես,
մեզ դատողը ի՞նչ տեսք ունի,
երազ ունի՞ տեսնես…
Սիմվոլական
3
Երեք Խորհուրդ ու Նշան
ժողովում են մեզ մի տեղ.
ժողովողն է աննշան՝
բթամիտ է, աչքը՝ նեղ…
Երեք Խորհուրդ ու Նշան
մեզ Տեսակ են խոստանում.
ժողովողը՝ նենգ, դաժան,
«պարզ» բաներ չի հասկանում…
Երեք Խորհուրդ ու Նշան
հիմներգում են երթը մեր.
ժողովողն ինքն է բաժան՝
չի դառնում Ծառա և Տեր…
Երեք Խորհուրդ ու Նշան
զինապարտ են հավերժին.
ժողովողն է անարժան՝
էլ ուխտ չունի, որ դրժի…
Երեք Խորհուրդ ու Նշան
դրոշմված են մեր ուղուն.
խաժամուժ են ու խուժան
ժողովողներն ամենուր…
