Ինչ հե՜շտ մոռացանք ձեր արյունը, տղերք,

Եվ կենցաղի մեջ հավատամքը կերանք,

Սուրբ երկիրը տվինք գյադաներին պղերգ,

Եվ ակամա նրանց հերձվածողը դարձանք։

Կարելի՞ է լինել այսքան ցիր ու անկամք,

Այսքան մանրավաճառ, այսքան անխելք,

Ասպարեզ ենք նետել մարդուկներին տականք,

Ինչ հե՜շտ թափեցինք ձեր արյունը, տղերք։

Ռեստորաններն էլի ցոփությամբ են լողում,

Թրքապարեր լորձոտ և կլկլան եղերգ,

Խնջույքներում այդ զեխ նորից ձեզ ենք թաղում,

Ինչ հե՜շտ խմեցինք ձեր արյունը, տղերք։

Ո՛չ մի հերոսացում և սրբազան պայքար,

Միասնության կորով և հաղթության տաղերգ,

Անհայրենիք, հեղձոտ, մենք մեր հողին՝ օտար,

Ինչ հե՜շտ ուրացանք ձեր արյունը, տղերք…

23.01.2022

Վարուժան Խաստուր

ՎԱՐՈՒԺԱՆ ԽԱՍՏՈՒՐ. Ինչ հե՜շտ մոռացանք ձեր արյունը, տղերք

Header